ارزیابی محیط دانش‌آفرینی در مراکز پژوهشی اسلامی

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی محیط خلق دانش مراکز پژوهشی اسلامی، از دیدگاه پژوهشگران و اعضاء علمی صورت گرفته است. روش‌: پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش، پژوهشگران و اعضاء هیئت‌علمی مراکز پژوهشی اسلامی به تعداد 2328 نفر است .ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای بوده است که بر اساس یافته‌های پژوهش فرج پهلو ، عصاره و کریمی (1395) تدوین‌شده بود. یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که از نظر پژوهشگران و اعضاء هیئت‌علمی مراکز پژوهشی اسلامی، متغیرهای زیرساخت هوش، کنشگران هوش، اطلاعات هوش، زیرساخت خلاقیت، کنشگران خلاقیت، اطلاعات خلاقیت، توانمندی‌های پژوهشگران و اعضاء هیئت‌علمی و ویژگی‌های شخصیتی در وضعیت مناسبی قرار دارند. اما زیرساخت مشارکت، کنشگران مشارکت و اطلاعات مشارکت دچار ضعف هستند و نیاز به تقویت دارند. نتیجه‌گیری: در محیط‌های مراکز پژوهشی اسلامی برای تسهیل در خلق دانش به‌طور نسبی اقدامات مناسبی صورت گرفته است. اما مسئولان و دست‌اندرکاران می‌توانند با استفاده از نتایج ارزیابی خلق دانش در محیط مراکز پژوهشی اسلامی سعی در برطرف کردن نقاط ضعف و بهبود نقاط قوت بپردازند.